Η Διαλεχτή Μαρκογιάννη είναι μια ξεπεσμένη «αριστοκράτισσα» μιας βουνίσιας ελληνικής κωμόπολης του 1930. Ο γιος της ζει στην Αθήνα, ενώ η ίδια ζει με τις τέσσερις ανύπαντρες κόρες της, όλες κατά κάποιο τρόπο «πειραγμένες» από τη μίζερη και στερημένη ζωή τους. Η μεγάλη έχει στεγνώσει συναισθηματικά, η δεύτερη σχεδόν τρελή, η τρίτη επαναστατεί και το πληρώνει με τη ζωή της. Μοναδική αχτίδα ελπίδας, αν και μελαγχολική και πρόωρα μαραμένη κι αυτή, η μικρή Ανθούλα, με την οποία κλείνει το έργο.