ΛΑΧΑΝΟΦΡΟΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

 

Θεατρικό έργο για παιδιά με θέμα την υγιεινή διατροφή

χρήσιμο για προγράμματα Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης

ή και για εκδηλώσεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς σ

το Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό

 ISBN: 960-8442-10-9

 

Ιωάννης Π. Τζήκας

    Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.

 

Δ/νση: Αχιλλέως 107 Βόλος- Τ.Κ 38333

        Τηλ. 24210-54824και 6972203435

         e-mail: itzikas@in.gr 

 

* Μόνη υποχρέωση (ηθική) να ενημερώνεται ο συγγραφέας για την όποια χρήση του έργου.

* Για όποια βοήθεια ή πληροφορία μπορείτε να απευθύνεστε στο συγγραφέα.

 

Αριθμός σκηνών: 5

Πρόσωπα:

α. Λαχανικά: 8 ( 4 αγόρια και 4 κορίτσια)

β. Φρούτα: 4 ( 2 αγόρια και 2 κορίτσια)

γ. Όσπρια: 3 (αγόρια)

δ. Η κεφάτη κα Λολό: 2 ( 1 κορίτσι και 1 αγόρι)

ε. Όχι κρέατα πολλά: 5 (αγόρια)

στ. Η κα Αρπακόλλα: 2 ( 1 κορίτσι και 1 αγόρι)

ζ. Ενζυμάκια: 4 ( 1 αγόρι και 3 κορίτσια)

 

  

ΣΚΗΝΗ Α'

(λαχανικά, φρούτα, όσπρια) 

ΛΑΧΑΝΙΚΑ

Όλα μαζί:

Είμαστε λαχανικά νόστιμα, υγιεινά.

Να προσέχετε παιδιά,

όχι φυτοφάρμακα πολλά.

Τρώτε τα λαχανικά

που ’ναι οικολογικά.

Με λαδάκι από ελιά

κάντε μας σαλατικά.

Βάλτε λίγο αλατάκι,

λεμονάκι ή ξυδάκι

γίναμε στο πι και φι

νόστιμα σαλατικά.

Ποποπό, μια νοστιμιά!

 

Ντομάτα:

Τ’ όνομά μου είναι Μάτα

κι όλοι με γνωρίζουν

είμ’ η ντροπαλή ντομάτα.

Ξεφυτρώνω από το χώμα

κι έχω, έχω στην αρχή

καταπράσινο το χρώμα.

Μα σαν έρθει ο καιρός

και με δει ο ήλιος ο λαμπρός

κατακόκκινη με κάνει

να με φάτε για σαλάτα

ειμ’ η ντροπαλή ντομάτα!

 

Λάχανο:

Είμαι ο Αρχέλαος, το λάχανο

χάχα χάχα χάχανο

είμαι πράσινο και τρυφερό

και γίνομαι

το πιο νόστιμο σαλατικό.

Είμαι και πολύ υγιεινό!

Η καλή σας η γιαγιά

τα φύλλα μου γεμίζει

ρύζι, κιμά, μπαχαρικά

και φτιάχνει ... μμμμμ

υπέροχο λαχανοντολμά!

 

Καρότο:

Είμαι, είμαι μακρουλό

κι έχω χρώμα ροδαλό.

Με γνωρίζουν με το πρώτο,

είμαι, είμαι το καρότο.

Κάρολος το όνομά μου

και γνωστή η αφεντιά μου.

Έχω, έχω καροτίνη

όλο υγεία βιταμίνη

να την τρώνε τα παιδιά

να ’χουνε γερά κορμιά.

 

Κρεμμύδι:

Είμαι ο Βρασίδας, το κρεμμύδι

κι αν μου βγάλετε το «κρε»,

γίνομαι αμέσως μύδι.

Όταν η μαμά με καθαρίζει,

τα ματάκια της τα καίω

και αθέλητα δακρύζει.

Μη θυμώσετε γι’ αυτό,

κατά τ’ άλλα είμαι νόστιμο πολύ

υγιεινό και γευστικό.

Με βάζουν στα σαλατικά

μα και μες στα φαγητά

και χαρίζω - το γνωρίζετε καλά-

ποποπό, μια νοστιμιά!

Εγώ, ο Βρασίδας το κρεμμύδι,

γεύση, νοστιμιά χαρίζω

-δεν πειράζει αν καμιά φορά-

τα ματάκια σας δακρύζω.

 

Μαρούλι:

Είμαι το μαρούλι, η Μαρουλίτα

δεν έχω καμιά σχέση με τα βλίτα.

Είμαι πράσινο και τρυφερό,

με λάδι, αλάτι και λεμόνι

φτιάχνω - πιστέψτε με γι’ αυτό-

το πιο νόστιμο σαλατικό.

Πράσινα έχω φύλλα, κατσαρά

και μια τρυφερούτσικη καρδιά

κι έχω έχω ερωτευτεί

μόλις είδα με το πρώτο

το όμορφο, το ροδαλό καρότο.

Είμαι, είμαι η Μαρουλίτα

και δεν έχω καμιά σχέση

με τ’ ανόητα τα βλίτα..

 

Σπανάκι:

Είμαι το σπανάκι

πρασινάκι τρυφερό

δροσερό λαχανικό.

Με φτιάχνουνε με ρύζι

και το σπίτι μυρουδιές γεμίζει.

Κάνει σπανακόπιτα η γιαγιά

με μπόλικο τυρί

την πιο νόστιμη στη γη.

Μα και τούτο θα σας πω:

Όποιος σπανάκι θε να φάει

θα γίνει δυνατός σαν τον Ποπάυ.

 

Μπιζέλι:

Είμαι ένα μπιζελάκι

τοσοδούλι, μια σταλιά

μα ‘χω δύναμη μεγάλη

τη χαρίζω στα παιδιά.

Έχω όμως τώρα δα

μια ανείπωτη χαρά

η ζωή ντέρτια δε θέλει

και χορεύω τσιφτετέλι.

 

Αγκινάρα:

Για κοιτάξτε με και μένα

είμαι η κυρία αγκινάρα,

μια πανέμορφη κουκλάρα.

Θα με έχετε ακουστά

απ’ το μανάβη το Μηνά

που φωνάζει δυνατά:

«αγκινάρες και κουκιά

δύο φράγκα την οκά».

Έχω, δεν το κρύβω

φυλλαράκια αγκαθερά

έχω όμως νοστιμιά

και μια άγρια ομορφιά.

Δε σας λέω υπερβολή

εκτός από όμορφη πολύ

είμαι εξαισίως θρεπτική!

 

Λαχανικά (όλα μαζί):

Είμαστε λαχανικά

νόστιμα, υγιεινά.

Κι όπως είπαμε παιδιά

αφού μας πλύνετε καλά

φάτε άφοβα λαχανικά.

Όχι φυτοφάρμακα πολλά

τρώτε τα λαχανικά

που ’ναι οικολογικά.

 

Τραγουδούν όλα μαζί στο ρυθμό του «Γιούπι γιούπι για»:

Γιούπι γιάγια γιούπι γιούπι για

προτιμάτε τα λαχανικά.

Είναι νόστιμα παιδιά

είναι όλα υγιεινά

τρώτε τρώτε τα λαχανικά

 

Γιούπι γιάγια γιούπι γιούπι για

φρέσκα τρώτε τα λαχανικά.

Όχι κρέατα πολλά

γαριδάκια και γλυκά

προτιμάτε τα λαχανικά.

 

(Ακούγεται μουσική και φεύγουν τα λαχανικά. Στη σκηνή μπαίνουν τα φρούτα)

 

 

ΦΡΟΥΤΑ (Όλα μαζί):

 

Είμαστε τα νόστιμα τα φρούτα

χλάπα χλουπ και χλάπα - χλούπα

μας τρώνε τα παιδιά με λαιμαργία

με περίσσια βουλιμία.

Πόσο στην υγεία κάνουμε καλό

ρώτησε αν θες και το γιατρό

Ένα φρούτο την ημέρα

το γιατρό τον κάνει πέρα!

 

Μήλο:

Είμαι ο Αιμίλιος το μήλο

κατακόκκινο και στρογγυλό

και πολύ πολύ υγιεινό.

Τρώτε μήλα κάθε μέρα

απ’ την Τρίτη ως τη Δευτέρα

και τους δώδεκα τους μήνες

είμαι πλούσιο σε βιταμίνες.

Κάτω από φουντωτή μηλιά

κάθησε ο Νεύτωνας παλιά

κι έπεσα με δύναμη ...

στο σοφό του το κεφάλι

κι έκανε ανακάλυψη μεγάλη!

Είμαι περήφανο πολύ

κατακόκκινο και στρογγυλό

και πολύ πολύ υγιεινό!

 

Πορτοκάλι:

Το χρώμα μου πορτοκαλί

κι είμαι ζουμερό πολύ.

Πόσες πόσες βιταμίνες

δε χαρίζω στα παιδιά

να’ναι όλα τους καλά

με υγεία και χαρά!

Πέτρο Γιάννη με ακούς;

Προτιμάτε φυσικούς χυμούς!

Έχω ομορφιά και κάλλη

και με λένε πορτοκάλι

 

Σταφύλι:

Είμαι, είμαι το σταφύλι

που με τρων’ εχθροί και φίλοι.

Μαύρο, άσπρο το σταφύλι

κόκκινο και ροζακί

το παλιό το βαρελάκι

το γεμίζετε κρασί.

Είμαι είμαι το σταφύλι

μια γλύκα και μια νοστιμιά

η γεύση μου στα χείλη.

 

Καρπούζι:

Αλήθεια ποιος δε με γνωρίζει

είμαι είμαι το καρπούζι

ένα μπράβο μου αξίζει.

Όταν είναι καλοκαίρι

και η ζέστη φοβερίζει

το καρπούζι σας δροσίζει.

Χλάπα χλουπ με τρώνε παιδιά

και τους παίρνουν τα ζουμιά!

 

Φρούτα:

Είμαστε τα νόστιμα τα φρούτα

χλάπα χλουπ και χλάπα χλούπα

μας τρώνε τα παιδιά με λαιμαργία

με περίσσια βουλιμία.

Πόσο στην υγεία κάνουμε καλό

ρώτησε αν θες και το γιατρό.

Ένα φρούτο την ημέρα

το γιατρό τον κάνει πέρα!

 

(Ακούγεται μουσική και φεύγουν τα φρούτα. Στη σκηνή μπαίνουν τα όσπρια)

 

ΟΣΠΡΙΑ (Όλα μαζί):

Τα όσπρια είμαστε εμείς

μας γνωρίζετε θαρρώ

είναι σίγουρο αυτό.

Τρώει όλη η Ελλάδα

στις γαβάθες φασολάδα

και ρεβίθια, ρεβιθάδα

δυο και τρεις την εβδομάδα.

Τρώτε νόστιμη φακή

να ‘στε όλοι δυνατοί

με γερό γερό κορμί.

 

Φασόλι:

Αχός βαρύς ακούγεται

πολλά ντουφέκια πέφτουν

ηχούν απ’ την Ελλάδα

γιατί οι Έλληνες...

τρώνε φασολάδα.

Είμαστε φασόλια

όσπρια υγιεινά

πρωτεΐνες, σίδερο

χαρίζουμε σε όλα τα παιδιά.

Η αλήθεια είναι γνωστή

-δεν είν’ υπερβολή-

είμαστε η πιο υγιεινή τροφή.

 

Φακής:

Εν δυο, εν δυο, εν δυο

κοίταξέ με να με δεις

εν δυο, εν δυο, εν δυο

είμαι ο καπετάν Φακής

Πως μ’ αρέσει η φακή

που ’χει σίδηρο πολύ

και με κάνει δυνατό

και το σώμα μου γερό.

Εν δυο, εν δυο, εν δυο

κοίταξέ με να με δεις

εν δυο, εν δυο, εν δυο

ειμ’ ο καπετάν Φακής.

 

Ρεβίθι:

Είμαι τόσο δα μικρούλι

σαν τον κοντορεβιθούλη.

Ας είμαι όμως μικρό

έχω δύναμη εγώ

και χαρίζω στα παιδιά

δυνατά, γερά κορμιά.

Και μπορεί καμιά φορά

κάποιον γίγαντα και σεις

να νικήσετε παιδιά.

 

Όσπρια (όλα μαζί):

Τρώτε όσπρια αράδα

ρεβιθάδα, φασολάδα

δυο και τρεις την εβδομάδα.

Τρώτε νόστιμη φακή

να ’στε όλοι δυνατοί

με γερό γερό κορμί.

(Ακούγεται μουσική και φεύγουν τα όσπρια)

 

ΣΚΗΝΗ Β΄

Η κεφάτη κυρία  Λολό

(Η κ. Λολό μπαίνει στη σκηνή αεράτη κρατώντας ένα καλάθι σουπερμάρκετ γεμάτο ψώνια και τραγουδάει)

 

Λολό (τραγουδώντας):

Είμαι κεφάτη γυρίζω απ’ του Τροφόπουλου... Είμαι κεφάτη γυρίζω απ’ του Τροφόπουλου...

Πο! πο! πο! Απ’ όλα έχουν αυτά τα σουπερμάρκετ, βρε παιδάκι μου! Φίσκα το έκανα πάλι το καλάθι μου σήμερα! Και του πουλιού το γάλα έχουν... ό,τι τραβάει η ψυχή σου!

Να, και τι δεν αγόρασα! Απ’ όλα αγόρασα. Είναι βέβαια λίγο τσουχτερές οι τιμές, αλλά τι να κάνουμε! Άμα δε φάμε και καλά σ’ αυτή τη ζωή τι θα καταλάβουμε..

Ιπποκράτης:

Κυρία Λολό! Κυρία Λολό! Με συγχωρείτε... Μπορώ να σας απασχολήσω για λίγο;

Λολό:

Και βέβαια κύριέ μου ... αλλά ποιος είστε εσείς;

Ιπποκράτης:

Ιπποκράτης, διατροφολόγος του Ινστιτούτου υγιεινής διατροφής ... χάρηκα πολύ!

Λολό:

Και ’γω χάρηκα πολύ, αλλά τι θέλετε από μένα;

Ιπποκράτης:

Σας βλέπω χαρούμενη και κεφάτη...

Λολό:

Αφού γυρίζω απ’ του Τροφόπουλου, καλέ, τι θες να είμαι;

Ιπποκράτης:

Κάνατε βλέπω μπόλικα ψώνια απ’ το σουπερμάρκετ.

Λολό:

Εμ βέβαια ... τι είναι η ζωή; Αν δε φάμε και καλά ... αν δε χορτάσουμε το στομάχι μας ... τι θα καταλάβουμε; Δεν ξέρεις την παροιμία: «Νηστικό αρκούδι δε χορεύει;»

Ιπποκράτης:

Την παροιμία την ξέρω, αλλά είπατε πριν ότι πρέπει να τρώτε καλά, να γεμίζετε το στομάχι σας ... Σωστά, όμως, τρώτε;

Λολό:

Τι θες να πεις, καλέ, αν τρώω «σωστά»;

Ιπποκράτης:

Τρώω σωστά πάει να πει ότι διαλέγω εκείνες τις τροφές που είναι υγιεινές και μου προσφέρουν όλες τις απαραίτητες βιταμίνες, για να ’χω καλή υγεία. Δεν πάμε στο σουπερμάρκετ και ρίχνουμε στο καλάθι μας ό,τι βρούμε μπροστά μας, ό,τι μας εντυπωσιάζει και ό,τι μας παρακινούν οι διαφημίσεις να αγοράσουμε 

Λολό:

Εμείς, δηλαδή, στο σπίτι μας δεν τρώμε σωστά;

Ιπποκράτης:

Για να δω στο καλάθι σας, τι ψωνίσατε; Τι βλέπω εδώ; Προτηγανισμένες πατάτες «ο μπάρμπα - Μήτσος»! Γιατί, κυρία μου, αγοράζεις προτηγανισμένες πατάτες; Βαριέσαι να τις καθαρίσεις στο σπίτι σου φρέσκιες - φρέσκιες και να τις φάτε εσείς και τα παιδιά σας;

Λολό:

Η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι λίγο να καθαρίζω πατάτες ... και φοβάμαι μη χαλάσω τ’ άσπρα, μαλακά χεράκια μου, καλέ!

Ιπποκράτης:

Α, τα χεράκια σας ... Αυτά πάλι τι είναι; Κατεψυγμένα μπιφτέκια;

Λολό:

Α, ναι ... ναι είναι και νόστιμα! Πού να κάθομαι ξέρεις να ζυμώνω μπιφτέκια στο σπίτι!

Ιπποκράτης:

Ναι, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι είναι καλύτερες οι φρέσκιες τροφές από τις κατεψυγμένες. Χώρια που μερικές φορές τα καταψυγμένα είναι και επικίνδυνα. Για να δω την ημερομηνία λήξης (κοιτάει).

Να αυτά που αγόρασες είναι για πέταμα. Έπρεπε να καταναλωθούν πριν έξι μήνες και συ χωρίς να το προσέξεις τα αγόρασες και μπορεί να πάθετε καμιά δηλητηρίαση στο σπίτι.

Λολό:

Έχεις δίκιο ... Αγοράζω και δεν προσέχω την ημερομηνία λήξης των τροφίμων... Είμαι απαράδεκτη!

Ιπποκράτης:

Από δω και πέρα να το κάνετε για το καλό σας. Α! τι βλέπω ακόμα ... Κόκα - κόλες, γαριδάκια, δρακουλίνια, μουστάρδες, κέτσαπ, κονσέρβες! Δεν ξέρεις, Λολό μου, ότι όλα αυτά έχουν συντηρητικά μέσα;

Λολό:

Και τι είναι τα συντηρητικά, καλέ;

Ιπποκράτης:

Τα συντηρητικά, Λολό, είναι ουσίες που τις βάζουμε μέσα στις τροφές, για να διατηρούνται για πολύ καιρό!

Λολό:

Και είναι επικίνδυνα αυτά τα συντηρητικά;

Ιπποκράτης:

Και βέβαια είναι! Οι γιατροί λένε πως πολλά απ’ αυτά είναι και καρκινογόνα.

Λολό:

Τι λες, καλέ, δεν το ήξερα!

Ιπποκράτης:

Αυτά που πρέπει να προσέχουμε, Λολό, στα τρόφιμα που αγοράζουμε, είναι αυτά που λέμε «ψιλά γράμματα» και κυρίως το γράμμα «Ε» και τον αριθμό που έχει δίπλα. Όσο πιο μεγάλος είναι αυτός ο αριθμός, τόσο πιο επικίνδυνα είναι τα τρόφιμα αυτά! 

Λολό (απορημένη):

Βρε, κοίτα να δεις πόσα πράγματα έμαθα σήμερα! Σ’ ευχαριστώ πολύ, κύριε Ιπποκράτη, από δω και πέρα θα προσέχω περισσότερο.

 

Τραγουδούν μαζί:

Τρώω καλά, τρώω καλά

σημαίνει πρώτ’ απ’ όλα

να τρώω σωστά, να τρώω σωστά.

Διαλέγω τροφές, διαλέγω τροφές

που είν’  υγιεινές, που είν’ υγιεινές.

Όχι στα συντηρητικά!

Τρώω καλά, τρώω καλά

σημαίνει πρώτ’ απ’ όλα

να τρώω σωστά, να τρώω σωστά.

Όχι στα συντηρητικά!

 

ΣΚΗΝΗ Γ'

ΟΧΙ ΚΡΕΑΤΑ ΠΟΛΛΑ

(Μπαίνουν στη σκηνή ο Κρεοπώλης, ο Πόγκο, ο Πίπης, ο μανάβης, ο ψαράς)

Κρεοπώλης:

Είμαι ο χασάπης, ο Κοσμάς

απ’ το χασάπικό μου

κάθε μέρα να περνάς.

Έχω γάλακτος αρνάκια

γουρουνάκια, μοσχαράκια

χωριάτικα κοτοπουλάκια

λουκάνικα και μπριζολάκια.

μμμ ... να γλείφετε τα δαχτυλάκια!

Κάθε μέρα κρέατα να τρως

γερός να γίνεις δυνατός! 

 

Πόνγκο:

(Ο Πόνγκο είναι ένα χοντρό παιδί. Δίνουμε το ρόλο σε αδύνατο παιδί και  με ένα μαξιλαράκι του κάνουμε μεγάλη κοιλιά)

Είμαι ο Πόνγκο

σας συστήνομαι παιδιά.

Ακούω το χασάπη τον Κοσμά

και τρώω καθημερινά

όλο κρέατα και λιπαρά.

Τη Δευτέρα κεφτεδάκια

και την Τρίτη μπριζολάκια

την Τετάρτη μπιφτεκάκια

και την Πέμπτη παϊδάκια.

Την Παρασκευή λουκανικάκια

κάθε βράδυ δυο σουβλάκια.

Σάββατο και Κυριακή

μμμ ... μοσχαράκι ή αρνί!

 

Κρεοπώλης:

(Γυρίζει μέσα στη σκηνή και φωνάζει δυνατά)

Εδώ τα τρυφερά αρνάκια

τα νόστιμα τα κατσικάκια.

Γουρουνάκια μοσχαράκια

κάθε μέρα να τα τρως

γερός να γίνεις δυνατός!

 

Πίπης:

Εεεπ! για στάκα, κύριε Κοσμά,

σαν πολύ τα παραλές,

μη μας λες υπερβολές!

Παιδιά, μην ακούτε τον Κοσμά,

αυτό κρέας θέλει να πουλά

να γεμίζ’ η τσέπη του λεφτά.

Τον Πόνγκο τον βλέπετε παιδιά;

Απ’ το πολύ το κρεατάκι

ίδιος είναι γουρουνάκι.

 

Πόνγκο:

Πίπη, για σε παρακαλώ!

Προσβάλλεις την τιμή μου

το χοντρό χοντρό κορμί μου!

 

Πίπης:

Τον βλέπετε, παιδιά;

Κρέας, κρέας κάθε μέρα

η κοιλιά του... έχει φτάσει εκεί πέρα! (δείχνει)

Δεν κάνει κάθε μέρα

κρέατα και λιπαρά να τρώμε

μπριζόλες και σουβλάκια

κιμάδες, παϊδάκια.

Ούτε ζαμπόν και μουρταδέλες,

γιατί θα γίνουμε σαν τις βαρέλες!

Να το χωνέψετε καλά,

όχι κρέας καθημερινά,

δυο φορές την εβδομάδα είναι αρκετά.

 

Μανάβης:

(Πηγαινοέρχεται στη σκηνή και φωνάζει)

Είμαι ο μανάβης, ο Μηνάς

κι απ’ το μαναβικό μου ...

κάθε μέρα να περνάς.

Έχω φρέσκα φρούτα και λαχανικά

νόστιμα, πολύ υγιεινά.

Πάρτε πορτοκάλια, μανταρίνια

πάρτε μήλα, νεκταρίνια.

Λάχανα και κουνουπίδια

χόρτα φρέσκα και κρεμμύδια.

 

Ψαράς:

(Πηγαινοέρχεται στη σκηνή και φωνάζει)

Είμαι ο Σάκης, ο ψαράς

κι απ’ την ψαραγορά

δυο φορές την εβδομάδα να περνάς.

Φάτε φρέσκα ψάρια απ’ τον ψαρά,

να ’χετε υγεία και χαρά

και αετίσια τη ματιά.

 

Πίπης:

Αυτό είναι παιδιά

να το μάθετε καλά

τρώτε ψαρικά πολλά

απ’ το Σάκη τον ψαρά

και νόστιμα λαχανικά

απ’ το μανάβη το Μηνά.

 

(Τραγουδούν όλοι μαζί στο ρυθμό του «Γούπι γιούπι για»)

 

Όλοι :

Γιούπι γιάγια γιούπι γιούπι για,

προτιμάτε τα λαχανικά.

Τρώτε λάχανα πολλά

απ’ το μανάβη το Μηνά

προτιμάτε τα λαχανικά.

 

Γιούπι γιάγια γιούπι γιούπι για,

προτιμάτε τα θαλασσινά.

Τρώτε ψάρια απ’ τον ψαρά

που ’ναι πιο υγιεινά

προτιμάτε τα θαλασσινά.

 

Γιούπι γιάγια γιούπι γιούπι για,

μην ακούτε το Χοντροκοσμά

Όχι κρέατα πολλά

παΐδάκια και κιμά

φάτε ψάρια και λαχανικά.

 

(Φεύγουν όλοι. Ακούγεται μουσική και μπαίνει η κυρία Αρπακόλα. Για μουσική μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τραγούδι «Οκέυ μπαμπαμπάμ» από το δίσκο του Γ. Μαρκόπουλου: «Η Ντενεκεδούπολη».)

 

ΣΚΗΝΗ Δ'

Η κυρία Αρπακόλα

Αρπακόλα:

(Μπαίνει χορεύοντας στο ρυθμό της μουσικής «Οκέυ μπαμπαμπάμ» από το δίσκο του Γ. Μαρκόπουλου: «Η Ντενεκεδούπολη»)

Οκέυ μπαμπαμπάμ, Οκέυ μπαμπαμπάμ

Οκέυ μπαμπαμπάμ, Οκέυ μπαμπαμπάμ

Ήρθα απ’ την Αμερική,

με ξέρουνε σ’ όλη τη γη

μαύροι, κίτρινοι, λευκοί.

Με πίνουν πλούσιοι και φτωχοί.

 

Οκέυ μπαμπαμπάμ, Οκέυ μπαμπαμπάμ

Οκέυ μπαμπαμπάμ, Οκέυ μπαμπαμπάμ

Τ’ όνομά μου Αρπακόλα,

με λατρεύουν τα παιδιά,

ο Φριφρίκος και η Λόλα.

Έχω χρώμα βυσσινί

και μια γεύση τρομερή,

σ’ όλους σας δροσιά χαρίζω

κι όταν η κοιλιά φουσκώνει,

αμέσως την ανακουφίζω.

 

(Μπαίνει η γιατρός διαιτολόγος)

 

Γιατρός:

Έι, ψιτ, κυρία Αρπακόλα, κυρία μπαμ μπουμ!

Αρπακόλα:

Ποια είσαι εσύ, καλέ;

Γιατρός:

Εγώ είμαι η γιατρός διαιτολόγος, κυρία Πρασίνου.

Αρπακόλα:

Άκου, κυρία Πρασίνου και Κοκκίνου μου, δε με φωνάζουν μπαμ μπουμ ... Οκέυ μπαμπαμπάμ με φωνάζουν! 

Γιατρός:

Ε, καλά τώρα ... Τι μπαμ μπουμ, τι μπαμ μπαμ, το ίδιο είναι. Δε μου λες, κυρία μου, γιατί δε λες όλη την αλήθεια στα παιδιά;

Αρπακόλα:

Την αλήθεια τους λέω, καλέ! Θα με βγάλεις και ψεύτρα τώρα;

Γιατρός:

Δεν τους λες, πονηρούλα, πόσο μεγάλο κακό κάνεις στο στομάχι τους, όταν πίνουν πολλές αρπακόλες! Το λένε όλοι οι ειδικοί πως όποιος πίνει πολλές αρπακόλες, κάνει μεγάλο κακό στο στομάχι του.

Αρπακόλα:

Ναι, ναι ήθελα να το πω, αλλά το ξέχασα..

Γιατρός:

Έλα εδώ τώρα, κατεργάρα (την πιάνει από το αυτί). Θα λες στα παιδιά ό,τι σου λέω: Παιδιά, από δω και στο εξής (επαναλαμβάνει η Αρπακόλα) ... δε θα πίνετε πολλές αρπακόλες (επαναλαμβάνει η Αρπακόλα) ... γιατί θα έχετε σοβαρά προβλήματα με το στομάχι σας (επαναλαμβάνει η Αρπακόλα).

Αρπακόλα:

Και ... και ... πόσες αρπακόλες να πίνουν; Να μην πίνουν καθόλου;

Γιατρός:

Καλά είναι να μην πίνουν καθόλου και να προτιμούν τους φυσικούς χυμούς και το νερό. Αλλά επειδή αυτό σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο, ας πίνουν πού και πού καμιά αρπακόλα την εβδομάδα.

Αρπακόλα:

Τ’ ακούσατε, παιδιά; Μια αρπακόλα την εβδομάδα και πάει ... φτάνει!

Γιατρός:

Ουστ, λοιπόν ... φύγε τώρα γρήγορα από δω, πονηρή και παλιοψεύτρα. Φύγε γρήγορα από δω, μη σου βγάλω το τσουλούφι σου τρίχα τρίχα!

(Της δίνει μια κλοτσιά στα πισινά)

Αρπακόλα:

Οχ, οχ, οχ τα πισινά μου ... οχ οχ οχ!

(Ακούγεται μουσική και φεύγουν)

 

ΣΚΗΝΗ Ε'

ΤΑ ΕΝΖΥΜΑΚΙΑ

(Η Μαρία τρώει βιαστικά και λαίμαργα το φαγητό που έχει μπροστά της. Λίγο πιο πέρα την παρακολουθούν τρία ενζυμάκια).

 

ΜΑΡΙΑ:

Αχ, τι ωραία φαγητά, τι νοστιμιές! Γεια στα χέρια σου μαμά! Μμμ ... κι έχω μια πείνα!

(Αρχίζει να τρώει γρήγορα και λαίμαργα).

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Κοίταξε, φίλοι μου, το Μαράκι. Καταπίνει τις τροφές αμάσητες. Χλαπακιάζει σα να ’ναι φάλαινα!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Β':

Εμ βέβαια ... πώς να προλάβουμε και εμείς, τα καημένα τα ενζυμάκια, να κάνουμε τη δουλειά μας στο στομάχι της! Έτσι που τρώει, τούμπανο θα γίνει η κοιλιά της! Θα σκάσει!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Γ':

Και μετά θα παραπονιέται ότι της πονάει το στομάχι και νοιώθει καψίματα και αναγούλες 

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Ε ψιτ, Μαράκι!

ΜΑΡΙΑ:

Αμάν, Παναγία μου! Τι ’ναι τούτα δω; Θα μείνω με τη μπουκιά στο στόμα η καημένη! Δε μου λέτε σεις, τι είστε; Εξωγήινοι ή διαβολάκια;

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Μη φοβάσαι, Μαράκι, ούτε εξωγήινοι είμαστε, ούτε διαβολάκια. Είμαστε τα ενζυμάκια.

ΜΑΡΙΑ:

Ενζυμάκια! Τι ενζυμάκια! Τι’ ναι πάλι τούτο, Θεέ μου!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Β':

Εμείς, Μαράκι, βρισκόμαστε μέσα στο στομάχι σου, στην κοιλιά σου και σε βοηθούμε να χωνεύεις καλά το φαγητό σου. 

ΜΑΡΙΑ:

Τι; Μες στο στομάχι, στην κοιλιά μου! Και τώρα γιατί είστε εδώ έξω; Δηλαδή, τώρα δεν θα μπορώ να χωνέψω το φαγητό μου και θα σκάσω;

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Γ':

Μη φοβάσαι, Μαράκι. Εμείς τα τρία κουραστήκαμε μέσα στο στομάχι σου και βγήκαμε μια βόλτα στον καθαρό αέρα, αλλά αφήσαμε μες στην κοιλιά σου άλλα αδερφάκια μας να κάνουν τη δουλειά τους...

ΜΑΡΙΑ:

Α, είπα και γω ... και δε μου λέτε, περνάτε καλά μες στην κοιλιά μου; Μήπως σας δημιουργώ προβλήματα με τον τρόπο που τρώω;

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Και βέβαια μας δημιουργείς προβλήματα, Μαράκι, με τον τρόπο που τρως! Τρως λαίμαργα και καταπίνεις τις τροφές αμάσητες κι εμείς τα καημένα όσο κι αν δουλεύουμε μες στην κοιλιά σου, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Β':

Γι’ αυτό, Μαράκι, πολλές φορές νοιώθεις βαρύ το στομάχι σου, γουργουρίζει η κοιλιά σου και δεν αισθάνεσαι καλά.

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Γ':

Αν συνεχίσεις να τρως μ’ αυτό τον τρόπο, σίγουρα θα ’χεις προβλήματα. Εμείς δε θα προλαβαίνουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας και συ σίγουρα θα πας στο γιατρό! 

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Βλέπεις, Μαράκι, στο γιατρό θα καταλήξεις. Πρέπει να συμφωνήσεις πως έχουμε δίκιο. Εμείς, άλλωστε, για την καλή σου υγεία προσπαθούμε.

ΜΑΡΙΑ:

Ναι, βέβαια. Έχετε δίκιο. Είμαι λιχούδα και λαίμαργη. Θα προσπαθήσω από δω και πέρα να τρώω κανονικά.

ΕΝΖΥΜΑΚΙΑ:

Μπράβο Μαράκι! Άκου τώρα τον ύμνο της καλής χώνεψης και βάλτον καλά μες στο μυαλό σου:

«Τρώγε αργά, μάσα καλά

με τ’ άσπρα σου δοντάκια

στο λέμε εμείς...

τα χρήσιμα ενζυμάκια.

Τρώγε αργά τα λαδερά,

μάσα το κουνουπίδι

να γίνει το φαΐ χαρά

κι η χώνεψη παιχνίδι!».

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Πίνετε κοκα-κόλα υπερβολικά;

Πόνους, κάψιμο μες στην κοιλιά!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Β':

Κάθε μέρα μια σαλάτα;

Ενζυμάκια χαρούμενα, κεφάτα!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Γ':

Τρώτε τσιπς και πακοτίνια αλμυρά;

Μέσα στην κοιλιά φαγούρα

όλο γκρίνια και μουρμούρα!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Α':

Φάτε κορν φλέικς χρυσαφένια,

για να ’χουν τα ενζυμάκια

γιούπι! μια ζωή παραμυθένια!

ΕΝΖΥΜΑΚΙ Β':

Οι καραμέλες οι σκληρές

ταλαιπωρίες φοβερές.

Οι γάλακτος οι καραμέλες

μπρρ, κολλάνε σαν τις βδέλες!

ΕΝΖΥΜΑΚΙΑ & ΜΑΡΙΑ:

Τρώγε αργά, μάσα καλά

όλα σου τα φαγητά.

Μάσα καλά το κουνουπίδι,

να γίνει το φαΐ χαρά

κι η χώνεψη παιχνίδι!

 

Πηγή:

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

www.TheatroEdu.gr

e-mail: theatro@theatroedu.gr

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2006