ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ…

 

Πρωτότυπο θεατρικό έργο

Περιβαλλοντικό πρόγραμμα με θέμα "το δάσος"

2005-2006

 

Χριστίνα Παπά, Παρασκευή Μπόκαρη, Αιμιλία Φάκου

Νηπιαγωγείο Έμπωνα Ρόδου

 τηλ. 22460 41261

aimilia78@yahoo.com

 

 

Το συγκεκριμένο θεατρικό έργο αποτελεί την παρουσίαση του Περιβαλλοντικού Προγράμματος «το Δάσος» που υλοποιήθηκε από το Νηπιαγωγείο Έμπωνα τη σχολική χρονιά 2005 – 2006. Τα κείμενα είναι αποσπάσματα από βιβλία, παραμύθια και άρθρα που δουλεύτηκαν μέσα στην τάξη, ενώ κάποιοι από τους διάλογους είναι αυτούσια κομμάτια αυτοσχεδιασμών των παιδιών και παιχνιδιών ρόλων μέσα στην τάξη.

Το σκηνικό αποτελούνταν από δυο δέντρα (κορμούς δέντρων με κλαδιά χαλκοσωλήνες) και ένα ξύλινο τελάρο με χώμα και ζωγραφιές των παιδιών σε χαρτί του μέτρου.

 

 

Σκηνή 1η: «Μια φορά και έναν καιρό το δάσος…»

 

Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά τρέχοντας. Παίζουν γύρω από τα δέντρα κρυφτό και κυνηγητό. Μόλις σταματήσει η μουσική κάθονται κάτω από τα δέντρα. Ένας - ένας σηκώνεται και μιλάει.

  

Παιδί 1: Τα παλιά χρόνια κανένας δεν πείραζε τα μεγάλα δέντρα. Γιατί, όπως λέγανε τον παλιό καιρό, μέσα στα μεγάλα δέντρα ζούσαν οι Μοίρες των ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος είχε το δικό του δέντρο με τη μοίρα του μέσα. Έτσι, τον παλιό καιρό, οι άνθρωποι, καθώς δεν ήξεραν πoιο ήταν το δέντρο του καθενός, τα πρόσεχαν όλα και τα σέβονταν.

 

Παιδί 2: Πριν από χιλιάδες χρόνια τεράστιες εκτάσεις εδάφους σε όλες τις ηπείρους ήταν καλυμμένες με δάση. Με τους αιώνες, τα φύλλα τους που σάπιζαν στο έδαφος, τα πλούτισαν. Καθώς οι άνθρωποι έκοβαν τα δάση για να φτιάξουν χωράφια και πόλεις, πολλά είδη ζώων εξαφανίστηκαν, αφού δεν είχαν πια πού να ζήσουν.

 

Παιδί 3: Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μια βελανιδιά και αγαπούσε ένα αγοράκι. Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι και έπαιζε το βασιλιά του δάσους. Και το αγόρι αγαπούσε τη βελανιδιά…πάρα πολύ. Και η βελανιδιά ήταν ευτυχισμένη.

 

Σκηνή 2η: «Οι κυνηγοί»

 

Μπαίνουν στη σκηνή δυο κυνηγοί τρέχοντας και κυνηγώντας μια αρκούδα, ένα πουλί και ένα ελάφι που προσπαθούν να ξεφύγουν. Η μουσική σταματάει και μένουν όλοι αγάλματα. Πρώτοι μιλούν οι κυνηγοί.

 

Κυνηγός 1: Πάμε να σκοτώσουμε κανένα πουλί;

 

Κυνηγός 2: Αμέ! Και κανένα ελάφι!

 

Κυνηγός 1: Θα τα πυροβολούμε μέχρι να τα πετύχουμε.

 

Κυνηγός 2: Καλύτερα να πάμε κοντά σιγά-σιγά. Να ένα πουλί!

 

(πλησιάζουν αργά και προσεκτικά το πουλί και το σημαδεύουν)

 

Πουλί: Μη με σκοτώσετε, σας παρακαλώ! Είμαι πολύ καλό πουλάκι και κελαηδάω και τόσο ωραία. Ακούστε!

 

Κυνηγός 2: Πολύ ωραία, αλλά εμείς πεινάμε, μικρό μου πουλάκι!

 

Πουλί: Φάτε ντομάτες! (φεύγει γελώντας και τρέχοντας)

 

Κυνηγός 1: Πάμε για αρκούδες τότε!

 

Κυνηγός 2: Εντάξει! Να μια! Γρήγορα να μη μας ξεφύγει!

 

Αρκούδα: Τι κάνετε; Δεν ξέρετε ότι οι αρκούδες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν;

 

Κυνηγός 2: Και εμάς τι μας νοιάζει;

 

Αρκούδα: Είμαι η μόνη αρκούδα σε αυτό το δάσος και αν με σκοτώσετε θα πεθάνουν τα μικρά μου.

 

(Κοιτάζονται σκεφτικοί και χαμηλώνουν το κεφάλι)

 

Κυνηγός 1: Ε, πάμε να βρούμε ένα ελάφι τουλάχιστον.

 

Κυνηγός 2: Ακίνητο, ελάφι!

 

Ελάφι: Δεν μπορείτε να με πειράξετε! Θα πρέπει να μάθετε ότι το κυνήγι του ελαφιού απαγορεύεται από το νόμο. Είμαι βλέπετε προστατευόμενο είδος! Τι έχετε να πείτε τώρα;

 

(χαμηλώνουν το κεφάλι και πιάνονται από τον ώμο)

 

Κυνηγοί: Ε, πάμε σπίτι καλύτερα να φάμε.

 

(βγαίνουν απογοητευμένοι από τη σκηνή)

 

 

Σκηνή 3η: «Μια διαμαρτυρία…»

 

Δυο παιδιά προσπαθούν να κόψουν τα δέντρα. Είναι οικοπεδοφάγοι!

 

Οικοπεδοφάγος 1: Εδώ θα φτιάξουμε ένα ξενοδοχείο! Θα είναι μεγάλο και ευρύχωρο!

 

Οικοπεδοφάγος 2: Θα έχει και κρεβάτια, κουζίνες, εστιατόριο, πισίνα και αυτοκινητάκια για να παίζουν τα παιδιά. Πάμε να αγοράσουμε ένα τσεκούρι για να κόψουμε τα δέντρα;

 

Οικοπεδοφάγος 1: Μην ανησυχείς! Έχουμε χρήματα και μπορούμε να φέρουμε και μπουλντόζες. Ακόμα καλύτερα!

 

Oικολόγος: Ε! Σταματήστε! Πρέπει όλοι να προστατεύουμε το δάσος! Η καταστροφή του σημαίνει ότι τα ζώα δε θα έχουν πια σπίτι και θα κινδυνεύσουν με εξαφάνιση. Επιπλέον, δε θα έχουμε οξυγόνο. Ελάτε και εσείς!

 

Χωρικός 1: Σταματήστε, το δάσος θα καταστραφεί!

 

Οικοπεδοφάγοι: Μα εμείς θέλουμε λεφτά!

 

Χωρικός 1: Και τι θα τα κάνετε; Αν καταστραφεί το δάσος, τα νερά της βροχής δε θα εμποδίζονται από τα δέντρα.

 

Χωρικός 2: Θα έρχονται με δύναμη από το βουνό, θα κατρακυλούν πάνω στα σπίτια μας και θα τα ξεθεμελιώσουν!

 

Χωρικός 3: Το δάσος δεν αφήνει τους αέρηδες να μας χτυπάνε, μας καθαρίζει τον αέρα, μας δίνει κάστανα και ξύλο, για να το κόβουμε και να το πουλάμε!

 

Όλοι μαζί: Το δάσος είναι ζωή! Κάτω τα χέρια από το δάσος!

 

 

Σκηνή 4η : «Ένας δράκος στο δάσος!»

 

Δυο παιδιά σκορπίζουν σκουπίδια στη σκηνή και ακούγεται μουσική. Βγαίνουν από τη σκηνή και μπαίνουν μια αρκούδα, μια κουκουβάγια, μια αλεπού και μια χελώνα. Κοιτάζουν τα σκουπίδια και συζητούν.

 

Χελώνα: Τρέξτε, τρέξτε το ποτάμι έχασε το χρώμα του, κοιτάξτε έγινε γκρι! Μα όχι, τι λέω, καφέ έγινε! Α! κάτι συμβαίνει τώρα έγινε κόκκινο!

 

Αλεπού: Να έρχεται και ο κάστορας βγήκε έξω από το νερό. Το τρίχωμά του είναι βρώμικο!

 

Αρκούδα: Συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό. Το ποτάμι μας κάτι έπαθε. Βγάζει αφρούς γκρίζους, καφέ και κόκκινους, μυρίζει απαίσια και δεν κυλά ήσυχα και γλυκά όπως πρώτα αλλά ορμητικά και άγρια.

 

Κουκουβάγια: Καλοί μου φίλοι έχετε δίκιο. Κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στο ποτάμι μας. Έψαξα καλά στα βιβλία μου. Ακούστε με, ας πούμε, ότι στο ποτάμι μας ήρθε ένας… δράκος και θέλει να το καταστρέψει.

 

Όλοι μαζί: Δράκος;

 

Βγαίνουν από τη σκηνή τρέχοντας και μπαίνουν τα δυο προηγούμενα παιδιά. Το ένα  μαζεύει τα σκουπίδια και  τα ταξινομεί ανάλογα με το υλικό τους ενώ το άλλο την κοιτάζει.

 

Παιδί 1: Με συγχωρείτε, είδα… που μαζεύετε τα σκουπίδια…και τα χωρίζετε. Πως σας ήρθε η ιδέα;

 

Παιδί 2: Α, τις εφημερίδες τις στέλνω να ανακυκλωθούν, όπως και τα μπουκάλια και τις κονσέρβες. Ανακύκλωση σημαίνει πως από το παλιό χαρτί μπορεί να ξαναγίνει καινούργιο χαρτί για τις νέες εφημερίδες. Έτσι δε θα χρειαστεί να κοπούν άλλα δέντρα για να κατασκευαστεί περισσότερο χαρτί.

 

Παιδί 1: Α, αυτό εννοούσατε, μπερδεύτηκα λιγάκι! Μπράβο, μπράβο μεγάλη οικονομία !

 

 

 

Σκηνή 5η: «Το δάσος που χάθηκε»

 

Δυο παιδιά στέκονται στη μια πλευρά της σκηνής και αφηγούνται ένα παραμύθι.

 

Αφηγητής 1: Μια φορά και έναν καιρό σε ένα όμορφο δάσος γεμάτο δέντρα και λουλούδια…

 

Αφηγητής 2: …ζούσε ένα λαγουδάκι με τη φίλη του τη λαγουδίνα.

 

Αφηγητής 1: Μια μέρα το λαγουδάκι πήγε στο σπίτι που ζούσε το σκιουράκι στην κουφάλα του δέντρου.

 

Μπαίνει ο λαγός και ο σκίουρος περπατούν και στέκονται δίπλα στο ένα δέντρο.

 

Λαγός: Γεια σου, σκίουρε! Τι νέα; Μαθαίνω ότι υπάρχει πάλι πρόβλημα στο δάσος. Πρώτα τα σκουπίδια και τώρα οι άνθρωποι που επισκέπτονται συχνά το δάσος και μάλιστα χωρίς να προσέχουν! Εχθές που περπατούσα πάτησα πάλι ένα τσιγάρο!

 

Σκίουρος: Δυστυχώς τα νέα είναι άσχημα…οι άνθρωποι νομίζουν ότι το δάσος τους ανήκει. Δε φτάνουν τα τσιγάρα, αφήνουν σε κάθε τους βόλτα και άδεια μπουκάλια, φωτιές μισοσβησμένες και γκαζάκια. Και φυσικά ξέρεις τι σημαίνει αυτό…κάτι πρέπει να κάνουμε!

 

Τα δυο παιδιά κάθονται κάτω και με παντομίμα ακολουθούν την αφήγηση.

 

Αφηγητής 2: Ήρθε η άνοιξη, άνθισαν τα λουλούδια. Το δάσος γέμισε πολύχρωμες πεταλούδες και τα ζωάκια έπαιζαν όμορφα παιχνίδια στο δάσος.

 

Μπαίνει το ελάφι και η χελώνα και παίζουν όλοι μαζί «Περνά - περνά η Μέλισσα». Ξαφνικά ακούγεται δυνατή μουσική και τα ζωάκια σταματούν τρομαγμένα.

 

Ελάφι:Φωτιά! Φωτιά! Ελάτε να σας πάρω στην πλάτη μου να σωθούμε. Ελάτε μαζί με τα άλλα ζώα να πηδήξουμε από τους βράχους στο ποτάμι. Γρήγορα, η φωτιά θα μας κάψει!

 

Τα παιδιά φεύγουν τρέχοντας από τη σκηνή.

 

Αφηγητής 2: Κολύμπησαν στα νερά του ποταμού και βγήκαν στην όχθη.

 

Αφηγητής 1: Η χελώνα έκλαιγε, γιατί κάηκαν τα χόρτα, τα δέντρα και τα λουλούδια.

 

Αφηγητής 2: Τα ζωάκια πήγαν να ζήσουν πάνω στο βουνό, έφτιαξαν τις φωλιές τους και φύτεψαν λουλούδια, πολλά λουλούδια και δέντρα.

 

Αφηγητής 1: Και έζησαν αυτοί καλά στο καινούργιο δάσος και εμείς καλύτερα.

 

 

Σκηνή 6η: «Αναγέννηση»

 

Στη σκηνή στέκονται τρία παιδιά κρατώντας κλαδιά μυρτιάς. Μπαίνουν ένα ένα όλα τα παιδιά από τις δυο πλευρές της σκηνής. Το καθένα παίρνει ένα κλαδάκι περπατάει και το τοποθετεί σε ένα τελάρο με χώμα δημιουργώντας έτσι ένα δάσος. Κάθονται κάτω στο πίσω μέρος της σκηνής και τα τρία παιδιά φέρνουν στη σκηνή μια μεγάλη υδρόγειο από χαρτοπολτό.

 

Παιδί 1: Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε;

 

Παιδί 2: Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος στη γη. Η καταστροφή των δασών κάνει τους ανθρώπους να αναρωτιούνται: Θα απομείνουν στο μέλλον αρκετά φυτά να δίνουν στον κόσμο αρκετό οξυγόνο.

 

Παιδί 3: Διδάξτε στα παιδιά σας αυτό που διδαχθήκαμε και εμείς ότι η γη είναι η μητέρα μας. Ό,τι συμβαίνει στη γη, συμβαίνει στους γιους και στις κόρες της γης. Όταν οι άνθρωποι περιφρονούν το χώμα περιφρονούν τους ίδιους τους τους εαυτούς.

 

 

Τα τρία παιδιά κάνουν ένα κύκλο γύρω από την υδρόγειο ενώ οι υπόλοιποι σηκώνονται πιάνουν τα χέρια και κάνουν μια βαθιά υπόκλιση!

 

 

 

KEIMENA

 

Σκηνή 1

«Οι μοίρες» από το Τεσσεροφύλλι της Ζωής Βαλάση εκδ. Κέδρος

«Φροντίστε τον πλανήτη Γη» άρθρα των  B. Halland & H. Loucas

«Το δέντρο που έδινε», Σελ Σίλβερσταιν, εκδ. Δωρικός

 

Σκηνή 2

Διάλογοι από αυτοσχεδιασμούς και παιχνίδια ρόλων που έγιναν μέσα στην τάξη.

 

Σκηνή 3

Διάλογοι από αυτοσχεδιασμούς και παιχνίδια ρόλων που έγιναν μέσα στην τάξη και από το παραμύθι «Φουρφούρης ο Κότσυφας» της Γαλάτειας Σουρέλη εκδ. Πατάκη.

 

Σκηνή 4

«Ο Δρακοπόταμος» της Βάσως ΜιχαηλάκηΑρφάρα, εκδ. Διάπλαση

«Ο κύριος Μπεν, η Μου και τα σκουπίδια», της Σοφίας Ζαραμπούκα, εκδ. Πατάκη

 

Σκηνή 5

Αφήγηση παραμυθιού που έγραψαν τα ίδια τα παιδιά.

 

Σκηνή 6

Απόσπασμα από το γράμμα ενός Ινδιάνου «Όταν ένας άγριος δεν καταλαβαίνει».

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ

 

  1. Yann Tiersen, «J’y suis jamais allé» από το soundtrack «Le Fabuleux Destin d’ Amelie Poulain»

  2. Από το soundtrack «Kill Bill»

  3. Νίκος Κυπουργός, «Οι κλέφτες» από το CD «Τα μυστικά του Κήπου»

  4. Νίκος Κυπουργός, «Το μονοπάτι του λαγού» από το CD «Τα μυστικά του Κήπου»

  5. Νίκος Κυπουργός, «Χορεύουμε;» από το CD «Τα μυστικά του Κήπου»

  6. The concert (Μάνος Χατζιδάκις) από το CD Café de lArt, Νότης Μαυρουδής- Π. Μάργαρης.

  7. Antonio Vivaldi, «Winter» («Οι τέσσερις εποχές»)

  8. «La Vita e bella»

Πηγή:

Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

www.TheatroEdu.gr > ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Πληρ. theatro@theatroedu.gr

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2006